Het was even spannend of dit geweldige evenement door kon gaan, door het net wat krappe aantal aanmeldingen en wat gingen de weergoden doen ???
De eerste pittige regenbuien vielen vroeg in de morgen en nog een kleine bui terwijl we aan de koffie met gebak zaten en alle deelnemers arriveerden bij de thuishaven van de dag in Nieuwkoop. De voorbereidingen waren tot in de puntjes geregeld door Jos van Riet en Hanneke Mulder.



Uiteindelijk gingen we varen met 6 boten met allen 3-4 bemanningsleden aan boord. Na de koffie gingen we de boten in om te wennen aan elkaar, het water, de boot, de wind, de ligging van de fuiken!!! en ter oriëntering van het te zeilen wedstrijdparcours. Na ruim een uurtje varen, met een pittige wind rond kracht 4, terug op de wal, sommige toch wat nat door het buiswater, tijd voor de lunch. Nog even de nodige instructies van Jos om vervolgens om 13:45u te starten voor de wedstrijd. Starten tegen de wind in (een draai over de startlijn kan dat ook?) en op naar de smalle doorvaart bij het riet en de prachtige waterlelies.


De wedstrijd was in volle gang, spannend werd het bij de smalle doorgang naar het eilandje waar we omheen moesten. De smalle doorgang terugvarend lag pal in de wind, dus kruisen eruit en dat gaf toch de nodige confrontaties van bakboordzijde, lagerwal en riet. Hier werd de strijd beslist, de boten die er snel uit waren konden gaan varen voor de overwinning.



De boot met Annelieke ter Heege, Joep, Jan en Ernst kwam als eerste over de finishlijn en werden de winnaar van de trofee. Maar wat wil je ook Annelieke is een zeer ervaren zeilster, ze had ook voor de gelegenheid haar “klassieke” gele oliepak aangetrokken.  De boot met waterrot Maarten de Groot kwam als 2e over de streep, gevolgd door het schip van Fred Mente, daarna Hanneke Mulder en in het kielzog onze boot met Wim Nooijen aan het roer. De rode lantaarn ging naar de boot van Rob Boon.



Na nog wat “heftige“ discussies aan wal, was iedereen nog in om aan te monsteren voor de Vossenjacht. De boot van Fred ging en met staart als een haas vandoor, de boot van Hanneke met zus Anne en Floris gingen rap er achteraan. Echter zagen wij dat zij waarschijnlijk een doorlopende sloot invoeren. Wij besloten de parallel lopende sloot te nemen, waar we die dag al eerder door waren gevaren, mocht de vos er toch uitkomen konden we hem mooi opwachten.  Echter de vos liep vast in het riet waar hij ook zijn staart verloor. De boot van Rob was ook nog de sloot in gevaren dus uiteindelijk duurden het even voor deze 3 boten weer terug waren in veilige haven.


Inmiddels zaten we heerlijk op terras in de zon van onze wel verdiende drankjes te genieten. Vervolgens een prima saté buffet. Met de prijsuitreiking en de mooie Zeemanspraat over de dag.



Eerste keer
Dit was voor mij de eerste keer dat ik deelnam aan de zeildag, wat echt een top dag was. Gezelligheid in de boot met Wim en Jaap, en zo heb ik ook weer eens kennisgemaakt met leden van onze vereniging in een andere setting.


Absolute aanrader
Absoluut een aanrader voor iedereen die een dag op het water leuk en gezellig vindt. Volgend jaar weer een kans.
Nogmaals super dank aan Jos en Hanneke voor deze prachtige dag, Voldaan en volop in de zon reed ik weer huiswaarts door het groene hart van Zuid-Holland.


Vossenjacht
Een vos op het water in een zeilboot… Ja dat kan!
Het was de afsluiting van de zeildag op de Nieuwkoopse Plassen: de deelnemers maakten jacht op een boot waarvan aan de giek met een verlengstuk een bruin-witte vossenstaart wapperde.
De vos vergiste zich in een van de vele sloten. Hij raakte zijn staart kwijt in een doodlopende sloot. Niet aan Boontje die zijn loontje dacht op te halen en achter hem aan kwam en wist dat het een doodlopende sloot was, maar aan Hanneke Mulder die de staart uit het riet viste.
De drie schepen werden uiteindelijk door redder “Dorus” van Riet op motorkracht uit de in-de-windse sloot getrokken.
Fred, de vos die zijn staart verloor!




Door: Marjolijn Steegman-van Kappen

©2025 NHC60+